سلام گل زیبای من حالا که مینویسم ۱۹ فروردین ۱۴۰۰ است نمیدانم از آخرین باری که برایت نوشتم چند وقت میگذرد. شکر خدا بزرگ شدی هشتمین عید نوروز را با هم گذراندیم. الان دیگر داری کلاس اول را تمام میکنی، بهتر است بگویم تمام میکنیم. از وقتی خیلی کوچک بودی به مدرسه رفتنت فکر میکردم. بارها که از جلوی مدرسههای شهر رد میشدم تو را تصور میکردم ولی الان یکسالیست که مجبوری مدرسه خانگی مامان بروی. قرار نبود اینطوری شود ولی شد. اصلا نمیشود روی چیزهایی که قرار است انجام شود و چیزهایی که فکر نمیکنیم هیچوقت پیش بیاید حساب باز کنیم. زندگی در غیرقابل پیشبینی ترین شکل ممکن می&zwnj...